Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204 αρχίζει η ενετοκρατία στο νησί, που αρχικά περνά στη δικαιοδοσία του Λομβαρδού Βασιλιά της Θεσσαλονίκης και διανέμεται σε τρεις Βερονέζους ευγενείς υπό των τίτλο των Terzieri (τριτημόριοι).
 

Ο Ραβανός ντελλε Κάρστερι παραμένει ο μόνος κύριος του νησιού και το 1209 αναγνωρίζει την επικυριαρχία της Βενετίας, που διόρισε Βάιλο (Κυβερνήτη) στην Χαλκίδα.

Μικρή ανάπαυλα στην κυριαρχία των Ενετών αποτέλεσε η εξέγερση του Καρυστινού Ιππότη Λικάριου. Με ορμητήριο του το Κάστρο των Ανεμοπυλών άρχισε να καταλαμβάνει ένα προς ένα τα ενετικά φρούρια, πλην της Χαλκίδας, στηριζόμενος από το Βυζαντινό Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ τον Παλαιολόγο. Κατατροπώνει τους εχθρούς του στην μάχη του Βατώντα το 1278 (κοντά στην Νέα Αρτάκη) και εγκαθίσταται στο κάστρο των Φύλλων. Κανείς δεν γνωρίζει το τέλος της κυριαρχίας στην Εύβοια του φιλόδοξου Ιππότη, που πρόσφερε μικρή ανάπαυλα ελευθερίας στον ελληνικό πληθυσμό του νησιού.
 

Την εποχή της ενετοκρατίας η Εύβοια  ονομάζεται Negrοponte.
 

Source:Goevia.com

Η Σκύρος μετά την κατάληψη του Βυζαντίου από τους σταυροφόρους το 1.204 πέρασε στα χέρια των Βενετών & των Φράγκων ως την κατάκτηση της από τους Οθωμανούς και το 1538, όμως την εποχή που ήταν Τουρκοκρατούμενη υπέφερε πολύ από επιδρομές πειρατών.

Τον Ιούνιο του 1470 στη Χαλκίδα , μετά από 17 ημέρες υπεράσπισης, η μικρή φρουρά της και οι κάτοικοί της με επικεφαλής τον τελευταίο Ενετό Βαίλο Πάολο Ερίτζο, πέφτει και καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς, με 300 πλοία και 300.000 στρατό, με επικεφαλής το Μωάμεθ τον Πορθητή και αφού ακολούθησε η μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε στην ιστορία της, την κάνει πασαλίκι και την ονομάζει Έγριπο (Εύριππος ).
 

Η περίοδος ήταν σκληρή για όλη την Εύβοια, ιδιαίτερα για τη Χαλκίδα και την Καρυστία, όπως άλλωστε και σε όλα τα κατακτημένα μέρη της Ελλάδας. Το 1688 οι προσπάθειες ξένων δυνάμεων να ανακαταλάβουν την πόλη της Χαλκίδας αποτυγχάνουν.

Πύργοι και Κάστρα 

Οι Ενετοί για την προστασία και ασφάλεια  τους ίδρυσαν πλήθος κάστρων και πύργων. Οι πύργοι είχαν οπτική επαφή μεταξύ τους και συνεννοούντο με τις λεγόμενες φρυκτωρίες. Τόσο  στην Εύβοια όσο και τη Σκύρο υπάρχουν μέχρι σήμερα διάσπαρτα παντού Κάστρα & Πύργους, κυρίως απομεινάρια από την Ενετική – Φράγκικη εποχή και κάποια από την Οθωμανική.

Ιδιαίτερα αξίζουν επίσκεψη τα παρακάτω αξιοθέατα που συμβολίζουν αυτήν την περίοδο:

Ο επισκέπτης και στα δύο νησιά θα δει διάσπαρτα παντού Κάστρα & Πύργους, κυρίως απομεινάρια από την Ενετική – Φράγκικη εποχή και κάποια από την Οθωμανική.

Ιδιαίτερα αξίζουν επίσκεψη τα παρακάτω αξιοθέατα που συμβολίζουν αυτήν την περίοδο:

Το φρούριο Καράμπαμπα στη Χαλκίδα χτίστηκε το  1684 και θεωρείται ως μεταβυζαντινό φρούριο οθωμανικής προέλευσης.

Το φρούριο που σώζεται σήμερα οικοδομήθηκε από τους Τούρκους το 1684, με σκοπό την προστασία της Χαλκίδας από τους Βενετούς. Σχεδιάστηκε από το Βενετό Τζερολίμο Γκαλόπο και η αρχιτεκτονική του είναι περισσότερο Ευρωπαϊκή και λιγότερο Τουρκική.

Η θέση του Κάστρου ταυτίζεται από μερικούς μελετητές με την αρχαία πόλη Κάνηθο, καθώς σώζονται σποραδικά ίχνη κτισμάτων και τάφων στην επιφάνεια του εδάφους.

Ο λόφος πιθανότατα οχυρώθηκε για πρώτη φορά κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν είχε οχύρωση τους Βυζαντινούς χρόνους, κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας και τους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας.

Το Κάστρο της Σκύρου στη Χώρα, κατασκευάστηκε στην κορυφή ενός βράχου με τις 3 πλευρές τού να καταλήγουν σε απόκρημνους γκρεμούς, κάνοντας το απόρθητο στους εισβολείς. Περιμετρικά υπήρχε τοίχος το οποίο περίκλειε και την αρχαία πόλη οχυρώνοντάς την.

Ο Πύργος Αυλωναρίου περιοχής Κύμης κατασκευάστηκε τον 1^ο αιώνα, από ενετούς. Το 1953 ο ενετικός πύργος, συντηρήθηκε και αναπαλαιώθηκε και είναι ίσως ο πιο ωραίος και καλοδιατηρημένος ενετικός πύργος της Εύβοιας. Τον χρησιμοποιούσαν οι Ενετοί ως κέντρο ενός συστήματος οπτικού τηλεγράφου και είχε ανταπόκριση με άλλους παρόμοιους πύργους που έχουν διασωθεί σε μέτρια ή κακή κατάσταση. Παράθυρα βρίσκονται στο μεσαίο και άνω τμήμα του πύργου, ενώ το κατώτερο τμήμα έφερε μόνο θυρίδες ελαφρών όπλων και το ύψος του είναι 19 μέτρα.Σύμφωνα με την παράδοση το πρώτο Δημαρχείο του Δήμου Δυστίων στεγαζόταν στον Ενετικό Πύργο, είχε τέσσερα πατώματα και στον δεύτερο όροφο έγινε στο Δημαρχείο του Αυλωναρίου.

Ο Πύργος Βασιλικού στη Χαλκίδα έχει προέλευση Ενετική και κατασκευάστηκε τον 12^ο αιώνα, ο τύπος του είναι: Κάστρο - Πυργόσπιτο.

Οι Δίδυμοι Πύργοι  Ληλαντίου στην Χαλκίδα κατασκευάστηκαν από ενετούς το 1.205 μ.χ. και ο τύπος τους είναι Κάστρο-Πύργος. Στην καρδιά του Ληλάντιου πεδίου έξω από τη Χαλκίδα επάνω σε ένα βραχώδες, αλλά και ομαλό ύψωμα με δύο κορυφές, από τη βάση του οποίου περνά ο Λήλαντας ποταμός, είναι κτισμένοι δύο πύργοι οι οποίοι σώζονται σε αρκετά καλή κατάσταση. Οι δύο αυτοί πύργοι είχαν ως αποστολή, εκτός των άλλων, να ελέγχουν και να ασφαλίζουν τα νερά του ποταμού για την καλύτερη ύδρευση της Χαλκίδας και το πότισμα του πλούσιου κάμπου. Πηγές αναφέρουν ότι το 1.429 σε έναν από τους δύο πύργους πιθανότατα κατοικούσε ο ποταμάρχης, δηλαδή, ένας Βενετός αξιωματούχος που επιτηρούσε τη ροή του ποταμού, την άρδευση των αγρών και τη συντήρηση του θαυμαστού υδροδοτικού συστήματος της Χαλκίδας. 
Αξίζει να ειπωθεί ότι οι πύργοι της Εύβοιας, ανήκουν σε μια κατηγορία αμυντικών οικοδομημάτων, η οποία αναπτύχθηκε κατά τον 11^ο αιώνα και ήταν πολύ διαδεδομένη στη μεσαιωνική Ευρώπη.

Το Ενετικό Κάστρο Φύλλων στη Χαλκίδα κατασκευάστηκε από Ενετούς τον 13^ο αιώνα και ο τύπος του είναι: Ορεινό – Κάστρο. Ονομαζόταν Filla(Φύλλα) το Βαρονικό Ενετοκάστελλο του 13^ου αιώνα, έδρα του θρυλικού τοπικού ιππότη Λικάριου, ο οποίος προσπάθησε και κατόρθωσε για λίγο καιρό να δώσει την ελευθερία τους στους Ευβοιώτες.

Το Καστέλλο Ρόσσο (Castello Rosso) στην Κάρυστο κατασκευάστηκε το 1209 -1216, από Ενετούς και ο τύπος του είναι: Κάστρο Ορεινό. Το Castello Rosso ή Κοκκινόκαστρο βρίσκεται σε λόφο πάνω από τους Μύλους. Χάρη στον όγκο του και στη θέση που είναι χτισμένο, δεσπόζει σε ολόκληρη την περιοχή. Το μέρος που είναι χτισμένο έχει άφθονα πλατάνια, πηγές και τρεχούμενα νερά, απαραίτητα για την επιβίωση του κάστρου σε περίπτωση πολιορκίας.
Το φρούριο χτίστηκε αρχικά το 1030 μ.Χ. από Βυζαντινούς, αμέσως μετά την κατάληψη του νησιού από τους Φράγκους και άλλαξε αρκετούς ιδιοκτήτες εώς το 1833 που παραδόθηκε στους Έλληνες. Το κάστρο, λόγω των τεχνικών, αλλά και φυσικών του οχυρώσεων, ήταν απόρθητο. Το κάστρο και η περιοχή τριγύρω του, προσφέρεται για φυσιολατρική περιήγηση.